การซ่อมแซมเครื่องสำอางได้ผลจริงหรือ?

ช่วงนี้กระแส “การฟื้นบำรุงเครื่องสำอาง” เกิดขึ้นบนแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียและกำลังเข้มข้นมากขึ้นเรื่อยๆการซ่อมแซมเครื่องสำอางเหล่านี้มักหมายถึงผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางที่ "แตกหัก" เช่น แป้งที่แตกหักและลิปสติกที่แตกหัก ซึ่งได้รับการซ่อมแซมเทียมเพื่อให้ดูใหม่

โดยทั่วไปแล้ว ในการรับรู้ของสาธารณชน เครื่องสำอางจัดอยู่ในประเภทของสินค้าอุปโภคบริโภคที่เคลื่อนไหวเร็วซึ่งไม่สามารถซ่อมแซมได้เหมือนกับโทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์แล้วสิ่งที่เรียกว่าการซ่อมแซมเครื่องสำอางนั้นเชื่อถือได้จริงหรือ?

01 “การซ่อมแซม” เครื่องสำอางราคาประหยัดและให้ผลตอบแทนสูง

ในปัจจุบันรายการซ่อมเครื่องสำอางทั่วไปบนแพลตฟอร์มออนไลน์ ได้แก่ การซ่อมเค้กแป้งที่แตกเปลือกตาถาดแตกและละลายไปลิปสติกบรรจุภัณฑ์เครื่องสำอางตามสั่ง และบริการเปลี่ยนสีเครื่องมือซ่อมแซมเครื่องสำอางครบชุด ได้แก่ เครื่องเจียร เตาทำความร้อน เครื่องฆ่าเชื้อเครื่องจักร เครื่องจักรทำความสะอาด แม่พิมพ์ ฯลฯ เครื่องมือเหล่านี้สามารถซื้อได้บนแพลตฟอร์มอีคอมเมิร์ซเครื่องมือซ่อมแซมราคาถูก เช่น แม่พิมพ์ลิปสติก ซึ่งมีราคาเพียงไม่กี่หยวน และเครื่องมือที่มีราคาแพงกว่า เช่น เตาให้ความร้อนและเครื่องฆ่าเชื้อ โดยปกติจะมีราคาไม่เกิน 500 หยวนการบูรณะเครื่องสำอางส่วนใหญ่จะถูกส่งไปซ่อมแซม และไม่มีข้อกำหนดสูงสำหรับสภาพแวดล้อมทางธุรกิจของธุรกิจ และไม่ต้องใช้เงินลงทุนสูงในไซต์งานเมื่อเทียบกับการลงทุนเริ่มแรกของธุรกิจอื่น ๆ นับหมื่นหรือหลายแสนราย ทุนเริ่มต้นในการซ่อมแซมเครื่องสำอางเรียกได้ว่าต่ำ

เป็นที่เข้าใจกันว่าเครื่องสำอางที่ผู้บริโภคส่งไปซ่อมแบ่งออกเป็น 4 ประเภทคร่าวๆ ได้แก่ เครื่องสำอางที่มีความสำคัญเป็นที่ระลึกเป็นพิเศษ เครื่องสำอางที่ราคาสูง เครื่องสำอางเด็กกำพร้าที่พิมพ์ไม่ออก และเครื่องสำอางที่ต้องบรรจุใหม่หรือเปลี่ยนสีไฟแห่งการซ่อมแซมวิดีโอบนแพลตฟอร์มโซเชียลยังกระตุ้นให้เกิดความต้องการของผู้บริโภคที่เกี่ยวข้องเพิ่มขึ้นในระดับหนึ่ง

02 ปัญหาด้านความปลอดภัยทางกฎหมายและคุณภาพที่ซ่อนอยู่

นักข่าวสัมภาษณ์ผู้ชมที่ดูวิดีโอซ่อมแซมเครื่องสำอางบนแพลตฟอร์มโซเชียลบ่อยครั้งเมื่อถูกถามว่าเคยซ่อมเครื่องสำอางของตัวเองหรือเปล่า คำตอบคือไม่ และเขาจะไม่ซ่อมเลย“สิ่งเหล่านี้ล้วนติดอยู่ในปากและหน้าของเจ้าคุณสามารถชมวิดีโอหากคุณต้องการให้ฉันแต่งหน้าให้คนอื่นจริงๆ ฉันจะรู้สึกไม่ปลอดภัยและไม่ถูกสุขอนามัยเสมอ” 

ในส่วนของคำถามของแพลตฟอร์มอีคอมเมิร์ซ ยังมีผู้บริโภคที่กระตือรือร้นบางส่วนที่ถามคำถามและคำถามเกี่ยวกับปัญหาด้านความปลอดภัยและสุขอนามัย 

อย่างไรก็ตาม ความกังวลและข้อสงสัยของผู้บริโภคไม่ได้ไม่มีเหตุผล ในด้านหนึ่ง การบูรณะความงามจะดำเนินการโดยผู้ประกอบวิชาชีพในพื้นที่ปิดฆ่าเชื้อทีละขั้นตอนอย่างที่เขาบอกได้จริงหรือ?ผู้บริโภคไม่ทราบในทางกลับกัน การซ่อมแซมเครื่องสำอางก็เทียบเท่ากับกระบวนการสืบพันธุ์แค่ฆ่าเชื้อทีละขั้นตอนเพียงพอหรือไม่? 

ที่สำคัญกว่านั้น จากมุมมองของความถูกต้องตามกฎหมายของการบูรณะเครื่องสำอาง การฟื้นฟูเครื่องสำอางเกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนเงิน การผลิตจำนวนมาก การประมวลผลต้นทุน การเปลี่ยนสีลิปสติก และบริการอื่น ๆ เพื่อเปลี่ยนแปลงเนื้อหาของวัสดุ เช่น การเติมผงลิปสติกและส่วนผสมจากพืชน้ำมันซึ่งอยู่ในหมวดการผลิตเครื่องสำอางจะต้องผลิตตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องของอุตสาหกรรมตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง สถานประกอบการที่เกี่ยวข้องกับการผลิตเครื่องสำอางจะต้องได้รับ "ใบอนุญาตผลิตเครื่องสำอาง" 

นอกจากนี้ตามบทบัญญัติที่เกี่ยวข้องของ "กฎระเบียบในการกำกับดูแลและการบริหารเครื่องสำอาง" เพื่อมีส่วนร่วมในกิจกรรมการผลิตเครื่องสำอางควรปฏิบัติตามเงื่อนไขดังต่อไปนี้: องค์กรที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมาย;สถานที่ผลิต สภาพแวดล้อม สถานที่ผลิต และอุปกรณ์ที่เหมาะสมกับการผลิตเครื่องสำอางมีบุคลากรด้านเทคนิคที่เหมาะสมกับการผลิตเครื่องสำอางมีผู้ตรวจสอบและอุปกรณ์ตรวจสอบที่สามารถตรวจสอบเครื่องสำอางที่ผลิตได้มีระบบการจัดการเพื่อให้มั่นใจในคุณภาพและความปลอดภัยของเครื่องสำอาง 

เจ้าของร้านบนอินเทอร์เน็ตที่ซ่อมเครื่องสำอางในร้านค้าหรือเวิร์คช็อปของตนเองมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดด้านกฎหมายและข้อกำหนดในการผลิตเครื่องสำอาง สิ่งแวดล้อม และข้อกำหนดด้านบุคลากรตามที่กล่าวไว้ข้างต้นหรือไม่คำตอบไม่สามารถชัดเจนกว่านี้ได้

03 หลงอยู่ในพื้นที่สีเทาผู้บริโภคต้องระมัดระวัง

ในฐานะปรากฏการณ์ใหม่ การฟื้นฟูเครื่องสำอางมีข้อมูลที่ไม่สมดุลอย่างยิ่งระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ซึ่งเป็นอันตรายต่อการปกป้องสิทธิของผู้บริโภคอย่างมาก 

จากมุมมองของผู้บริโภคงานซ่อมเครื่องสำอางนั้นไม่ชัดเจนสำหรับพวกเขาเลยในด้านหนึ่งจะมีความเสี่ยงและข้อกังวลว่าวัสดุเครื่องสำอางดั้งเดิม (เนื้อหาและบรรจุภัณฑ์) จะถูกแทนที่โดยร้านค้าจะให้บริการซ่อมแซมความเสียหายภายในหนึ่งเดือนเท่านั้นสำหรับปัญหาเช่นการเปลี่ยนแปลงเอฟเฟกต์การแต่งหน้าหรือความไม่พอใจหลังจากเปลี่ยนสีลิปสติก “สิทธิ์ในการตีความ” เป็นของผู้ค้าซ่อม และผู้บริโภคอยู่ในสถานะนิ่งเฉยโดยสิ้นเชิงไม่รับประกัน.

การบูรณะเครื่องสำอางที่ดูเป็นที่นิยมอย่างมากได้ซ่อนอันตรายที่ซ่อนอยู่ เช่น คุณภาพและความปลอดภัย และประเด็นทางกฎหมายด้านกฎหมายในยุคที่มีการกำกับดูแลอย่างเข้มงวดในอุตสาหกรรมเครื่องสำอางเป็นที่ชัดเจนว่าการซ่อมแซมเครื่องสำอางไม่ใช่ธุรกิจที่ดี แต่เป็นธุรกิจที่ไม่ควรมีอยู่ผู้บริโภคจำเป็นต้องคิดอย่างมีเหตุผลและปฏิบัติต่อมันด้วยความระมัดระวัง